17 Mart 2017 Cuma

GELDİM HEMDE PAZENİME FISILDAYARAK GELDİM.

Merhabalar çoook sevgili arkadaşlarım. Son yayınımın üstünden aylar aylar geçmiş. Bloğum örümcek bağlamış, pas tutmuş. Geçen yazdan bu yana bende bu durumdaydım. Sanırım aşırı dikiş, siparişler, yetiştirememe stresi insanı tüketiyor. Sonra bir sabah uyandığınızda iğne, iplik en büyük düşmanınız oluyor. Gerçekten geçen yazdan beri hiç dikiş dikmedim. Sonra Gonca, instagramda haydi kalkın pazenlere fısıldayalım dedi ve ben aylar sonra tekrar dikmeye başladım. Özlemişim. Bu ayrılık iyi geldi. Beni kendime getirdi. Bu arada sürekli soran, bloğuna dön artık diye uyaran canım arkadaşlarıma ayrıca teşekkür ederim. Şimdi ne dikmişiz bir bakalım.

Spor ve otantik giyinmeyi sevdiğim için pazenle,  jean'i birleştirmeye karar verdim. 2006 yılı Burda dergisi 128 nolu kalıbı kullanarak daha öncede yelek dikmiştim. Sorunsuz şeker gibi bir kalıp. Jean ise eşimin giymediği bir pantolonuydu. 
   

Pantolonun paçalarından yan ve arka parçayı çıkardım. Ön iki parçada pazen kullandım. Öndeki kup dikişlerine ve cep üstlerine mavi renkli oya ekledim. tepetaklak duran cep pantolonun arka cebi. Bu cebin üstüne de pazen parçası ve oya diktim. Soldaki yırtık kısmın altına da pazen parçası ekledim ve elde oyulgama dikişi yaparak büyüklerimizin yaptığı yamanın aynını uyguladım. Yeleğin arkasındaki yırtmaç açıklığına da jean biye diktim. Mavi astarla temizledim.




Yırtık jean, beyaz tişört,  bot ve otantik kolyemle kombinledim. Bahar için vazgeçilmez rahat bir kombin oldu.



                                                                                                                                                             


Bu da kış kombini boğazlı siyah kazak kullandım.


Artık inşallah beni bunaltmayacak şekilde, az ve öz dikişler dikerek buralardan ayrı düşmek istemiyorum. Bir zamanlar vazgeçilmeziniz olan bir hobiden birden buz gibi soğumak çok kötü birşey. Herşeyin fazlası zarar. Yeni projelerde görüşmek üzere.

SEVGİLER...